احساسات و عواطفی وجود دارند که یک فرد پس از آسیب نخاعی به آن دچار می شود، همچنین راه هایی نیز برای بهبود این احساسات و عواطف برای بیماران وجود دارند.

بهبود احساسات و عواطف بیماران با آسیب نخاعی

فلج شدن عضلات، کاهش حس، کاهش کنترل ادرار و مدفوع نتایج آشکار آسیب نخاعی هستند.

آنچه که خیلی آشکار نیست احساسات و عواطف فرد و چگونگی تطبیق او با این احساسات به دنبال آسیب نخاعی است.

همه افراد به یک شکل واکنش نشان نمی دهند و این واکنش ها از یک فرد به فرد دیگر متفاوت هستند.

برخی از واکنش های عاطفی متداول شامل موارد زیر می شوند:

 انکار:

فرد ممکن است آن چیزی را که برای او اتفاقی افتاده باور نکند، درنتیجه انتظارهای غیرواقعی از توانایی‌های خود داشته باشد.

 افسردگی:

بعد از اینکه فرد متوجه واقعیت شد، ممکن است دچار احساس ناامیدی شود.

از صحبت کردن با دیگران امتناع کند و یا هیچ تلاشی برای انجام کارهای شخصی نکند.

خشم:

فرد ممکن است آنچه اتفاق افتاده خشمگین شود و احساس کنند که این یک ضایعه غیر عادلانه یا غیر منصفانه است.

او ممکن است از این که نمی تواند کار کند، ورزش کند و یا از خانواده اش مراقبت کند، عصبانی شود و حتی از مردمی که فلج نیستند اظهار تنفر کند.

گاهی نسبت به خانواده و یا پرسنل بیمارستان پرخاش کند و یا حتی خشمش را نسبت به خودش معطوف کند.

 اضطراب:

فرد ممکن است درباره تاثیرات این آسیب بر روی زندگی و ارتباط با خانواده و دوستانش نگران باشد.

اندوه:

فرد ممکن است درباره چیزهایی که می توانسته قبلا انجام بدهد و چیزهایی که دیگر قادر به انجام آن  نیست فکر کند و اندوهگین شود.

1- نحوه تطابق با احساسات و عواطف

در ماههای اول بعد از آسیب نخاعی معمولاً افراد بعضی از این احساسات را تجربه می‌کنند.

هر فردی ممکن است واکنش‌های متفاوتی را نشان دهند.

بعضی دچار تمامی این احساسات می‌شوند و برخی ممکن است چند احساس را با هم در یک زمان بروز دهند.

اینها واکنش های طبیعی به ضایعات آسیب زا هستند و در اغلب موارد شدت این احساسات با گذشت زمان کاهش می یابد.

هنگامی که فرد متوجه واقعیت شد کنترل بیشتری روی اعمالش پیدا می‌کند و یاد می گیرد که چطور با مشکلات کنار بیاید.

برای تطبیق بیشتر با عواطف و احساسات بعد از آسیب نخاعی فرد باید:

• درباره آسیب نخاعی تا آنجایی که امکان دارد اطلاعات بیشتری به دست ‌بیاورد.
•  بپذیرد که احساسات او احساسات متداول پس از آسیب نخاعی است.
• با یکی از افراد خانواده، یک دوست، یک کارشناس توانبخشی یا یک فرد مبتلا به آسیب نخاعی احساساتش را در میان بگذارد.
• تا آنجایی که امکان دارد از نظر حسی و روانی فعال باشد و سعی کند کارهای جدید و یا کارهایی که از آن لذت می‌برد انجام بدهد.
•  در مورد آنچه که می تواند انجام بدهد و یا به آن برسد تصمیم بگیرد.

 2- نحوه کنار آمدن با واکنش های دیگران

یکی از مشکلاتی که فرد پس از آسیب نخاعی به آن مواجه می شود واکنش های دیگران است

بیشتر مردم هنگامی که در ویلچر است خیره می شوند.

برخی هنگام صحبت کردن با او دست پاچه و برآشفته می شوند.

کودکان سوال های زیادی در این باره می پرسند.

فرد باید خودش را برای این واکنش ها آماده کند.

باید فکر کند که چطور خود  او قبل از این حادثه نسبت به افرادی در ویلچر بودند واکنش نشان می داد؛ به این ترتیب می تواند درک کند که چرا مردم این واکنش‌ها را نشان می‌دهند.

فرد نباید از بودن در ویلچر احساس شرمندگی کند.

باید در جامعه حضور پیدا کند و به سایر مردم نشان بدهد که همان فرد قبل از آسیب است.

مردم پس از چند بار برخورد با او احساس راحتی خواهند کرد.

ارتباط وی با افراد خانواده و دوستان ممکن است تیره شود.

افراد نزدیک به او احتمالاً ممکن است دچار احساسات مشابهی شوند.

آنها درباره او بویژه آمدنش به خانه نگران و مضطرب می شوند.

بهتر است فرد با خانواده و دوستان درباره این دلواپسی ها صحبت کند.

آنها لازم است از یکدیگر حمایت کنند و زندگی کردن با یک آسیب نخاعی را یاد بگیرند.

 3- چگونگی تطابق با احساسات و عواطف

کمک به فرد برای تطابق با احساساتش به اندازه تمرینات و فعالیتهای که برای انجام کارهای شخصی انجام می‌دهد مهم است.

متخصصان توانبخشی باید صادقانه به او کمک کنند تا با احساسات کنار بیاید.

باید اثرات ضایعه و دلایل لازم برای انجام تمرینات مختلف را برای وی بطور واضح شرح دهند.

آنان می توانند فرد را از نظر روحی حمایت کنند تا فرد آسیب نخاعی بتواند به راحتی با آنها دردل کند.

فرد آسیب نخاعی نیاز به حمایت خانواده و دوستانش دارد.

او می خواهد بداند آیا برای برگشتن به جامعه پذیرفته می شود؟

آیا می تواند زندگی ارزشمندی داشته باشد؟

همچنین می خواهد بداند این آسیب چه تاثیری روی بدنش خواهد داشت.

چه چیزهایی را احتمالاً می تواند انجام بدهد و چه چیزهایی انجام دادنش برای او مشکل خواهد بود.

هیچ راه معجزه آسایی برای کنار آمدن با احساسات وجود ندارد.

این مسئله نیاز به زمان دارد.

برای این کار باید انگیزه داشته باشد و مورد حمایت قرار بگیرد.